به گزارش پایگاه خبری کرج امروز، خوشبو، زیبا و آرام در دل کوه به نجوا می‌پردازی؛ نجوایی عاشقانه با مرکز هستی، با نوری درخشان از درون قلبی که ریشه در آسمان‌ها دارد... 

خداوند تو را برای سخن گفتن برگزیده، تو را شایسته پیامبری دانسته و بزرگترین و آخرین کتاب مقدس آسمانی را بر قلب زلال و مهربانت نازل کرده است. 

مردم تو را امین می‌شناسند، پاک و بی پیرایه. کمتر کسی رنگ خشم بر چهره‌ات دیده جز آنکه ستمگری پیشه کرده یا حق یتیم و مظلومی را ناحق کرده باشد. 

تو، دردانه‌ای و آسمان حول محور خود و خاندانت در گردش است. اما اینک که به بستر بیماری خفته‌ای، غمی عمیق و دردی جانکاه در وجود عاشقانت نشسته است. 

محمدجان، خداوند سبحان تو را نزد خود می‌برد تا عاشقانت، پیروان و ادامه‌دهندگان راه دشواری باشند که در ۲۳ سال دوران پیامبری لحظه‌ای از آن فارغ نشدی، چه آن هنگام که در محاصره تنگ نظران و ستم‌پیشگان از اسلام می‌گفتی چه آن هنگام که در جنگ‌ها و حوادث، از جان عزیزت می‌گذشتی. 

در کنار بستر پاک‌ت، حسن(ع) نیز نشسته است؛ کودکی که او را، چهره و مسلک و مرامش را پرشباهت به تو می‌دانند. صبوری او و بخشندگی‌اش چنان که بارها تمام دارایی‌اش را به فقرا و نیازمندان بخشیده، حسن(ع) را نزد مردم بویژه مستمندان معروف و محبوب کرده است. 

او، ادامه دهنده راه پدربزرگ و زاده‌ی دو وجود پاک، علی(ع) و فاطمه(س) است. اگرچه به ناچار صلح با معاویه را می‌پذیرد اما بر اصول امامت و مسلک‌های اخلاقی‌اش بشدت مُصر و مقاوم است. 

حسن(ع) آنچنان دوستدار پیامبر اکرم(ص) است که سالروز شهادتش هم با رحلت او همزمان می‌شود تا ما اینک به سوگ دو دردانه آسمانی بنشینیم. 

یا محمد، ما بندگان درگاه الهی، به روح بلند و مهربانی بی پایان تو و خاندان پاک‌ت امید بسته‌ایم تا با نور وجودت، قلبمان را با عشق به خود و خاندان‌ت نورانی کنی. 

رحلت پیامبر اکرم(ص) و شهادت امام حسن مجتبی(ع) تسلیت باد